Przejdź do głównej zawartości

Ramka do zdjęć origami

W dniu 15 kwietnia obchodziliśmy Światowy Dzień Sztuki. Jedną z dziedzin sztuki jest fotografia. Słowo to pochodzi z języka greckiego: photos – światło, graphein – rysować, pisać – rysowanie za pomocą światła. Zawód fotografa polega na tworzeniu obrazów przedstawiających ludzi, rzeczy, otaczającą nas przyrodę za pomocą aparatu.
Czy zdarzyło wam się kiedyś zrobić jakieś wyjątkowe zdjęcie? Uchwyciliście coś niezwykłego, a może interesujecie się fotografią? Zgodzicie się, że kiedy zrobimy już kilka fantastycznych zdjęć to warto je ciekawie wyeksponować. Dlatego dzisiaj zobaczycie jak wykonać ozdobną ramkę do zdjęć, oczywiście wykonaną dobrze wam znaną techniką origami.




Będziemy potrzebować:
  • kartkę w formacie A4
  • tekturkę o wymiarach 11,5 cm/15,5cm
  • nożyczki

Do dzieła:

1. Złóż kartkę w formacie A4 na pół

2. Zegnij arkusz jeszcze raz i rozprostuj

3. Górne wierzchołki zagnij tak, aby spotkały się w wyznaczonym miejscu

4. Całą dolną część (obie warstwy) zagnij do góry, następnie odegnij.

5. Odchyl obie klapki na zewnątrz.

6. Włóż wierzchołki pomiędzy warstwy, przyciskając papier w wyznaczonym miejscu

7. Odegnij górny wierzchołek do tyłu tak, aby dotykał dolnego boku trójkąta.

8. Podnieś do góry dolną warstwę, przytrzymując warstwę poniżej.

9. Przygnieć zgięcia będące w środku. 

10. Ze sztywnego kartonika wytnij prostokąt o wymiarach 11,5cm/15,5cm i umieść go we wskazanym miejscu. Zagnij dolną i górną część ramki.

11. Zagnij wszystkie boki.

12. W wyznaczonych miejscach umieść wierzchołki zdjęcia.

13. Twoja ramka powinna wyglądać tak…


Możesz ją ozdobić tak, jak podpowiada ci twoja wyobraźnia


Życzymy cierpliwego składania i pozdrawiamy wszystkie świetliczaki ;-)


Etykiety:

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Z wizytą w teatrze lalek

„Teatr to taka dziwna kraina”  Teatr to taka dziwna kraina, którą ukrywa szczelnie kurtyna… Tuż przed kurtyną ja – w pierwszym rzędzie – z niecierpliwością czekam, co będzie. Pełna widownia, ostatni dzwonek i wszystkie oczy w scenę wpatrzone. Gwar wokół cichnie, słychać skrzypienie, za tą zasłoną ciemną, na scenie. Gong. Idzie w górę ciężka kurtyna. Słychać muzykę. Już się zaczyna. Krąg światła pada na kamienicę i skradającą się czarownicę… Na górze księżyc okrągły świeci, oświetla klatkę, w niej dwoje dzieci… Znam tę opowieść, ale w teatrze wstrzymuję oddech, słucham i patrzę… Bo tutaj wszystko zdarzyć się może… Wystarczy szerzej oczy otworzyć… Teatr to rzeczywiście niezwykłe miejsce, to taka magiczna kraina, pełna wspaniałych dekoracji, kolorowych świateł, kostiumów i rekwizytów. A w niej aktorzy i widownia, którzy wspólnie przeżywają każde wypowiedziane na scenie słowo. Obejrzyjcie poniższy filmik i spróbujcie odpowiedzi
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Na czterech kółkach

Gdziekolwiek się nie obejrzymy, zewsząd otaczają nas pojazdy. Najczęściej widzimy je na ulicy w postaci przejeżdżających samochodów, często jesteśmy ich pasażerami. Czy zastanawialiście się skąd wzięła się nazwa  konie mechaniczne  ?   Jeśli tak to poniższe ciekawostki rozwieją wasze wątpliwości. źródło: internet Skąd wzięły się konie mechaniczne? źródło: internet Gdy kupujemy samochód, jednym z najważniejszych parametrów branych pod uwagę jest moc silnika. Podawana jest ona w koniach mechanicznych. Jednak co to za jednostka i skąd się wzięła? Za ojca konia mechanicznego uważa się Thomasa Savery'ego. Już w 1702 roku porównywał on możliwości swojego silnika do pracy koni. O swoim urządzeniu pisał, że wykonuje pracę, do której potrzebne by były dwa konie, a biorąc pod uwagę fakt, że zwierzęta muszą pracować na zmianę, to nawet kilkukrotnie więcej. Nie była to jeszcze konkretna jednostka miary, ale pozwalała w przybliżeniu określić możliwości silnika.
Prześlij komentarz
Czytaj więcej

Czyta się - recenzja książki „OD KOŁA DO FORMUŁY 1”

Przeglądając strony internetowe w poszukiwaniu inspiracji, natrafiłam na recenzję książki pana Michała Gąsiorowskiego „Od koła do formuły 1”, którą zamieszczam poniżej.   Moim zdaniem jest to pozycja godna uwagi! „Autor – Michał Gąsiorowski to dziennikarz sportowy radiowej Trójki. Prowadzi młodego czytelnika od prehistorii, czyli wynalezienia koła po czasy współczesne. Prostym, zrozumiałym dla dzieci językiem opisuje m.in. pierwszy pojazd na parę, trójkołowiec Carla Benza, Forda T, VW Garbusa, Citroena 2CV. Osobny rozdział poświęca polskim samochodom – Warszawie, Syrenie, Fiatowi 126p i 125p oraz Polonezowi. Młody czytelnik ma okazję poznać też auta-legendy: Mercedesa Gullwinga, Fiata 500, Mini, Jaguara E-Type, Porsche 911, aż po Bugatti Veyrona. Z książki można zaczerpnąć też podstawowych informacji o Formule 1, wyścigu LeMans 24, Rajdzie Dakar. Znalazło się też miejsce na przedstawienie słynnych polskich kierowców: Jana Rippera, Sobiesława Zasady, Jerzego Landsberg
Prześlij komentarz
Czytaj więcej